Reklama, informacja.
Warszawska strona, o warszawskich  ulicach, zabytkach, firmach, sklepach, restauracjach, galeriach i warszawskich ciekawostkach.

abc.warszawa@gmail.com      abc@warszawska.info


501 153 348

Autorska Bibliografia Blog Ciekawostki

Firma

Reklama

Spis ulic

  dzielnica

osiedle

Biała, Chłodna, Chmielna (nr 98-134), Ciepła, Dobrzańskiego, Elektoralna (nr 24-28), Grzybowska, Al.Jana Pawła II, Al.Jerozolimskie, Kotlarska, Krochmalna, Łucka, Miedziana, Ogrodowa, Pańska, Pereca, Platynowa, Prosta, Sienna, Al."Solidarności", Srebrna, Śliska, Towarowa, Twarda, Waliców, Wronia, Złota, Żelazna.

historia ulicy Leszno

 

Aleja "Solidarności" od czasów powojennych do 1991 roku była aleją generała Karola Świerczewskiego. Nazwa ta zastąpiła dawną ulicę Leszno (której fragment pozostawiono od Młynarskiej do ulicy kardynała Wyszyńskiego, a właściwie kilkanaście metrów dalej). Przedwojenna ulica Leszno biegła także od Młynarskiej, ale aż do ul. Rymarskiej (obecnie plac Bankowy) i była to ważna warszawska arteria. Jeszcze w latach 70 XX w. mawiano - "mieszka obok Sądów na Lesznie". Dla pokolenia, które przeżyło II wojnę światową, ta ulica to zawsze było Leszno.

Ze starego przewodnika (1938): Ul. Leszno. Jan Leszczyński, kancl. w. kor. w 1648 r., zakłada na początku dzisiejszej ul. Leszno — miasteczko tej nazwy, które włączone zostaje do organizmu ówczesnej Warszawy, jako odrębna jurydyka, rządząca się swoimi prawami. Przedłużone pola tej jurydyki utworzyły prosto rozplanowaną ulicę, która od 1792 r. po skasowaniu jurydyk — najściślej zespoliła się z całym miastem. Ślady świetności i dobrego zabudowania XVIII w. i początku XIX w. widoczne są tu w stylowych fasadach starych kamienic.
Nr. 1 — nowoczesny gmach Polskiego Monopolu Spirytusowego.
Nr. 14 — kamienica w stylu Ludwika XVI z 1791 r.
Nr. 20 — posesja z początku XVII w. zajęta przez dwór Leszczyńskich. W czasie wojen szwedzkich mieszkał tu czasowo Jan Kazimierz. W początkach XVIII w. przechodzi pałac na własność Józefa Potockiego, hetm. w. kor. W końcu XVIII w. Ignacy Działyński wystawił tu murowany pałac, mieszczący jego słynną bibliotekę. Fasada z ozdobą ogrodową tego pałacu, zachowała po dziś charakter architektury stylu Ludwika XVI. W początkach XIX w. miała tu siedzibę jedna z lóż masońskich. Od 1823 r. własność zboru ewangelicko-reformowanego. W podwórzu zachował się dawny zbór ewangelicki z 1777 r. Fasada jego klasycystyczna, typowa dla końca XVIII w. Obok kościół Ewangelicko-Reformowany, neogotyk, arch. Łowy (1864—1882).
Kościół Narodzenia N. M. Panny.
Posesję Nr 32 zajmuje kościół, obok niego zabudowania poklasztorne zakonu oo. karmelitów trzewiczkowych, do zakonu których należał i sam kościół. W 1682 r. rozpoczęto budowę, ukończono i poświęcono kośc. w 1732 r. Restauracje dziewiętnastowieczne odbiły się na wyglądzie kościoła stosunkowo nieznacznie, dobudowano wówczas frontowe schody z figurą Matki Boskiej (słaba artystycznie rzeźba T. Czajkowskiego), wewnątrz zaś usunięto 2 ołtarze.
Skromna barokowa fasada kościoła, uwieńczona piękną sygnaturką, podzielona jest na 3 kondygnacje, stopniowo coraz to cięższe i coraz to bogaciej traktowane pod względem dekoracji architektonicznej i rzeźbiarskiej. W tympanonie bogaty barokowy kartusz z monogramem N. M. P. W niszach 3-ej kondygnacji barokowe figury: św. Józef i św. Eliasz Karmelita.
Z prawej strony zespala się z fasadą przybudówka-dzwonnica. W kościele tym w 1861 r. rozległ się pierwszy (od 1831 r.) śpiew „Boże coś Polskę" i stąd wyruszył pochód, zakończony śmiercią „5 poległych".
Do kościoła przylegają dawne zabudowania klasztorne z małym wewnętrznym dziedzińcem. Skromny budynek, o podziale i układzie okien charakterystycznym dla XVIII w., służył za czasów Królestwa Kongresowego za więzienie polityczne, w którym na rozkaz W. Ks. Konstantego zamknięto cały szereg patriotów w okresie poprzedzającym powstanie listopadowe, m. in. Waleriana Łukasińskiego (pamiątkowa tablica) i ppłk. Anatola Krzyżanowskiego.
Nr. 25 — naprzeciw kościoła, to dawny gmach ratusza jurydyki Leszno. W czasach Królestwa Kongresowego — więzienie dla niewypłacalnych dłużników. Ratusz, ten jedyny zachowany z dawnych ratuszów Nowego i Starego Miasta oraz jurydyk, istniał już w połowie XVII w. Stan obecny zachował nieco dawniejszych cech osiemnastowiecznych mimo znacznych zmian, wprowadzonych w następnych latach. Na miejscu nieistniejącego obecnie prawego skrzydła z charakterystyczną wieżyczką tego dawnego ratusza, wznosi się bezstylowa kamienica.
Nr. 53/55. — wielki kompleks gmachów wg. proj. arch. B. Pniewskiego, siedziba wszystkich sądów grodzkich na terenie Warszawy.
W dalszym ciągu ul. Leszno zabudowana jest na ogół mało charakterystycznymi domami, wśród nich zachowały się nieliczne kamieniczki typu pokrewne¬go do domków podmiejskich, wyróżniają się nato¬miast bardziej poważnym i stylowym potraktowaniem fasady Nr. Nr. 44, 64, 69 — klasycyzm I poł. XIX w.


młyn parowy na Lesznie - koniec XIX w.


dom Platera


fabryka gilz do papierosów W. Kwaśniewskiego - Leszno 108


Leszno w 1906 roku


pogotowie ratunkowe na Lesznie


1863 rok


w okresie okupacji


1947 rok jeszcze Leszno istnieje


powojenna odbudowa - znika ulica Leszno - będzie aleja generała Świerczewskiego


okolice Sądów i Ogrodowej (ten przesmyk po lewej przemianowano na ul. Dobrzańskiego)


lata 60-te - ul. Świerczewskiego okolice Grubej Kaśki i dawnej ulicy Tłomackie,
na zdjęciu pierwsze dwa tramwaje to numery 30 i 34

 

www.123noclegi.info

www.gdzie-nocleg.pl

www.stare-miasto.com

www.wiejskie-wakacje.pl

www.123noclegi.pl

  Copyright © 2009-2019 M. Lewandowski firma LEWMARK