|
|
Świętojańska 15
- kamienica Loupich |
|
ŚWIĘTOJAŃSKA NR 15 hip.
19. Kamienica Loupich. Powstała z połączenia dwóch
kamienic. Lewa z nich na rogu przecinającej blok
uliczki (zob. ul. Świętojańska nr 13). Od 1508 dom
Zygmunta Burcholcera (Burholczera), 1539 nabyty
przez złotnika Macieja Krajewskiego. Od końca w. XVI
do połowy w. XVII własność rzemieślniczej rodziny
Pszonków: kuśnierza Wojciecha i złotnika Jana, który
1608-9 wybudował kamienicę, 1669 określaną jako
zrujnowana. W drugiej połowie w. XVII w posiadaniu
Ziembowiczów, a na pocz. w. XVIII Poremskich. -
Prawa sąsiadująca z nr 17, hip. 18. 1515 dom Macieja
mydlarza, od 1518 siodlarza Jakuba, następnie
organistów fary Św. Jana: Wojciecha i Sebastiana.
1580 kupiony przez kuśnierza Nikodema
Chociszewskiego (Kociszewskiego), dla którego 1605
wzniósł kamienicę murator Antoneo de Galia. Od 1613
własność kuśnierskiej rodziny Niedziałkowiczów. 1620
w ruinie. 1661 należała do Cyrusów. - W pierwszej
połowie w. XVIII obie kamienice nabył wójt, później
prezydent Warszawy Józef Benedykt Loupia; połączenie
ich i gruntowna przebudowa z ujednoliceniem elewacji
zapewne z jego inicjatywy. 1743 kamienica
czterokondygnacjowa, czteroosiowa, z murowaną
oficyną od strony ul. Piwnej. 1784 należała do
Dekerta i Hęckiego. Do 1880 dwaj właściciele
(podział kondygnacjami i hip.
na A i B, scalenie 1885).
Do 1889 należała do Borodzicza, 1889-1907 do
Giżeńskich, którzy prawdopodobnie przeprowadzili
remont nadając nowy wystrój fasadzie; zapewne
wówczas ukształtowany dach z mansardą i attyką.
1926-46 rezydencja jezuitów.
|
Po zniszczeniu 1944
ocalały piwnice, parter ze sklepieniami i w większości
fasada. Odbudowana 1953-56 wg proj. Haliny Kosmólskiej,
w nawiązaniu do stanu sprzed zniszczenia, zachowującego
ślady kolejnych przebudów. Zrekonstruowano fasadę,
zachowano układ parteru, zmieniając usytuowanie klatki
schodowej, zmieniono formę dachu, Po przywróceniu
pierwotnej uliczki na miejscu kamienicy sąsiedniej,
kamienica stała się narożną, o nowej elewacji bocznej,
przy której wprowadzona mała, parterowa przybudówka.
-Czterokondygnacjowa z mieszkalnym poddaszem,
trzytraktowa.
Dekoracja sgraffitowa fasady proj. Edmunda Burke, wyk.
Janina Ignatowska i Konstanty Kania. Dach z nowo
projektowaną latarnią. |
|
|
|