Reklama, informacja.
Warszawska strona, o warszawskich  ulicach, zabytkach, firmach, sklepach, restauracjach, galeriach i warszawskich ciekawostkach.

abc.warszawa@gmail.com      abc@warszawska.info


501 153 348

Autorska Bibliografia Ciekawostki

Firma

Reklama - Cennik

Spis ulic

 

    Rynek 40

Rynek nr 40, hip. 50, kamienica Gagatkiewicza (Teofilowska, Adamowska, Kotlarzewska, Klemensowska, Montelupich, Majnowska). Zbudowana zapewne przez Teofila, złotnika, właściciela posesji 1494—1514. Pierwsza wzmianka o kamienicy 1506. Rozbudowywana i przebudowywana za następnych właścicieli, w pierwszej połowie w. XVI przez zięcia Teofila, Jakuba Adamowskiego, kotlarza; 1566-74 własność rodziny Sobolów, a następnie Klemensa z Radziwia, aptekarza królewskiego, którzy prowadzą dalsze prace budowlane. Wówczas trzykondygnacjowa (odkryte wątki gotyckie do drugiego piętra włącznie). 1621 odziedziczył kamienicę syn Klemensa Jan, doktor medycyny, burmistrz. Od połowy w. XVII, razem z kamienicą nr 42, należała do Karola Montelupiego, poczmistrza królewskiego, który pod częścią kamienicy nr 40 (skąd jedyne zejście) i pod całą kamienicą nr 42 założył drugą kondygnację piwnic i przebudował kamienicę na trzytraktową (być może z latarnią); w tym czasie trzykondygnacjowa z mieszkalnym poddaszem. W pierwszej połowie w. XVIII należała m.in. do Piotra Riaucourta, bankiera; 1743 czterokondygnacjowa. W w drugiej połowie XVIII w. właścicielami m.in. Franciszek Maynoni, kupiec włoski. Antoni Bamaba Jabłonowski, wojewoda poznański. Zasadnicza przebudowa w końcu w. XVIII związana z osobą ówczesnego właściciela (1792-1813) Walentego Gagatkiewicza, doktora medycyny; założono wtedy m.in. sklepienia parteru, kamienicę połączono gankiem z kuchnią w podwórzu (wzmiankowany 1790), gdzie również stajnia.

Do 1827 należała do drukarza i księgarza Jana (Krzysztofa) Bogumiła Ragoczego, okresowo mieściła się tu drukarnia. Po połowie w. XIX w posiadaniu m.in. Weinertów, 1870-1915 Białowąsów. 1928 polichromia fasady wyk. przez Tadeusza Gronowskiego.
Po zniszczeniu 1944 zachowana fasada (1946 zawalona w czasie huraganu do II p.włącznie), mury i sklepienia parteru w pierwszym i drugim trakcie, ściany szczytowe od strony kamienicy nr 42 do III p., od strony nr 38 do I p., częściowo żeliwna balustrada schodów. Odbudowana 1952-53 (wnętrza do 1957) wg proj. Stanisława Żaryna przy współpracy Józefa Zencikiewicza wg stanu sprzed 1944. Odtworzono fasadę i układ wnętrz z klatką schodową w środkowym trakcie (zmieniony układ tylko między parterem a piętrem); w czasie prac badawczych odkryto w sieni gotycką wnękę z fragmentami malowidła (czytelnego jeszcze w latach pięćdziesiątych) oraz ślady gniazd późnogotyckiego stropu; w związku z tym rozebrano w pierwszym trakcie osiemnastowieczne sklepienia i zainstalowano strop zgodnie z odkrytymi śladami, zmniejszając w ten sposób wysokość pomieszczeń pierwszego piętra od strony rynku; w sieni wmontowano fragment muru gotyckiego z malowidłem przeniesionym z kamienicy Rynek nr 17 (prace konserwatorskie przeprowadził Bohdan Marcom z uczniami). W czasie odbudowy likwidacja oficyn. - Czterokondygnacjowa, trzytraktowa. Dekoracja malarska z emblematem medycyny oraz pultami, motywami kwiatowymi i zwierzęcymi wyk. przez Jana Zamoyskiego.

Siedziba Muzeum Historycznego Miasta st. Warszawy

 

www.123noclegi.info

www.gdzie-nocleg.pl

www.stare-miasto.com

www.wiejskie-wakacje.pl

www.123noclegi.pl

  Copyright © 2009-2019 M. Lewandowski firma LEWMARK