|
 |
Piwna 53 hip. 155,
kamienica Szpitalna, narożnik Wąskiego Dunaju.
Pierwotnie działka
dłuższa: na jej tyłach i na tyłach sąsiedniej (ul. Piwna
nr 51, hip. 93), utworzona z czasem osobna posesja (zob,
ul. Wąski Dunaj nr 5, hip. 154). W końcu w. XVI
wzmiankowany dom należący do Walentego Korwina (Corwina),
złotnika i rajcy, od 1618 własność jego zięcia
Stanisława Czarnockiego, po 1620 Feliksa Pacanowskiego,
pokojowca królewskiego. W drugiej poowie XVII wieku w
posiadaniu miasta, wydzierżawiany m.in. Andrzejowi
Burzy, krawcowi. 1669 spalony.
1670 przeszedł na własność
szpitala Św. Łazarza; odbudowany jako dom częściowo
murowany, po czym libertowany. 1728 gruntownie
przebudowany, z fundacji Władysława Wawrzyńca
Juszyńskiego, podczaszego podolskiego, na kamienicę
trzykondygnacjową, z trzyosiową fasadą i
dziesięcioosiową elewacją boczną (od Wąskiego Dunaju)
oraz pięcioma sklepionymi pomieszczeniami w parterze.
Kamienica 1768
remontowana, co upamiętniała tablica (nie zachowana). W
pierwszej połowie w. XIX ponownie w posiadaniu prywatnym
m.in.: 1844-65 Śliwińskich, Kuczyńskich 1879-1915
Siemiatyczów. Przebudowana zapewne w połowie w. XIX
(przed 1872), wówczas m.in. nadbudowano czwartą
kondygnację, przekształcono fasadę na dwuosiową i
usunięto płaskorzeźbę św. Łazarza. 1928 ponowny remont
fasady. |
|
Po zniszczeniach 1944
zachowane piwnice i fasada do gzymsu wieńczącego,
rozebrana przed odbudową. Obecna kamienica wzniesiona
1949-55, nowo projektowana przez Jerzego Gajewskżego i
Włodzimierza Wapińskiego, z zachowaniem jedynie ilości
osi i kondygnacji; wydzielono też tylną część domu jako
osobny budynek (ul. Wąski Dunaj nr 3). Sgraffito
na elewacjach wyk. 1954 Edmund Burke. |
