|
Piwna 35, hip. 101,
kamienica Kurewskiego. Dom drewniany wzmiankowany 1543
jako własność Jana Gąsiorka, następnie Melchiora Flisa.
Kamienica wzniesiona zapewne przed 1574 (data pierwszej
wzmianki), jako jednotraktowa, co najmniej piętrowa
(zasięg wątków gotyckich); wówczas własność Joachima
Jayko, kuśnierza. 1602 nabył ją Andrzej Kozatowski,
szlachcic. 1613 własność Jana Jabłońskiego.
Rozbudowana zapewne przed
1659, być może przez ówczesnego właściciela Juliusza
Gintera (Ginther, Gynter), rajcę. 1669 spalona,
odbudowana. 1705 własność Muszewicza. Gruntownie
przebudowana 1742, zapewne przez ówczesnego właściciela
Macieja Kurowskiego, kupca; nadbudowana do czterech
kondygnacji i zwieńczona latarnią, z nową trzyosiową
fasadą; w podwórzu dwupiętrowa oficyna boczna,
poświadczona 1790, murowana z drewnianymi gankami.
1784-92 w posiadaniu Antoniego Różańskiego, następnie
ok. 1797 Kowalskiego.
W. XIX-XX częste zmiany
właścicieli, m.in.: 1819 Karpiński, 1844-54 Żebrowska,
1865-76 Sztejner, 1880 Chróścicki, 1907 Dobrowolski,
1915 Pajewscy, 1930 Kurczynowscy.
Po zniszczeniach 1944 zachowane piwnice, sklepienia
parteru i fasada do gzymsu wieńczącego, rozebrane przed
odbudową (z wyjątkiem piwnic i portalu, który wtórnie
wmontowany w fasadę).
Odbudowana 1949-55 wg
proj. Jerzego Gajewskiego i Włodzimierza Wapińskiego, z
odtworzeniem układu przyziemia oraz zmianą detali
fasady. |
Czterokondygnacjowa,
trzytraktowa. Piwnice gotyckie, sprzed 1574. Na parterze
po prawej wąska sień, po lewej pomieszczenia
przesklepione kolebką krzyżową i z lunetami; w trakcie
środkowym klatka schodowa (obsługująca także kamienicę
nr 37). Fasada trzyosiowa, po prawej portal kamienny (na
zdjęciu), uzupełniany, uskokowy o haku zamkniętym
półkoliście, w kluczu którego litery L(audetur] J[esus]
C[hristus] i data 1742 (drzwi przeniesione do kamienicy
ul. Nowomiejska nr 7). Dach z dwuokienną latarnią. |