|
 |
Piwna 17 hip. 110.
Dom
drewniany sprzedany 1498 przez Mikołaja Scholza (Scholtz),
kuśnierza, Wawrzyńcowi Siemieneczowi; w posiadaniu tej
rodziny prawie do połowy w. XVI. Następnie własność
Gąsiorków (obie wymienione rodziny równocześnie
właścicielami sąsiedniej kamienicy nr 19). Spalony 1588,
po czym odbudowany przez Gąsiorków lub
kolejnego właściciela, Macieja Mrówkę, jako dwutraktowa
kamienica, wzmiankowana po raz pierwszy 1611.
Od
spadkobierców kuśnierskiej rodziny Mrówków przechodzi
1613 w posiadanie kuśnierza Stefana Rzepki, później
introligatora Filipowicza, następnie cyrulika Sebastiana
Januszyka, wzmiankowanego 1655-69. 1669 spalona.
Odbudowana i przekształcona w końcu w. XVII lub na pocz.
w. XVIII.
1743 trzykondygnacjowa. Należała m.in.: 1743 do
Ciemnickich, 1754 Ziemińskich, 1784-1819 Marczyńskich.
W. XIX-XX właścicielami m.in.: konwisarz Antoni
Kruszewski oraz ostatni wzmiankowany Julian Neugebauer
1930.
Zburzona 1944 do parteru. Odbudowana 1953-5 wg proj.
Elżbiety Kienitz-Trembeckiej, bez oficyn, jedynie
ilością kondygnacji i osi oraz rozplanowaniem parteru
nawiązująca do stanu sprzed
zniszczenia. Trzykondygnacjowa, trzyosiowa z mieszkalnym
poddaszem. Dach z nową latarnią. |
