Reklama, informacja.
Warszawska strona, o warszawskich  ulicach, zabytkach, firmach, sklepach, restauracjach, galeriach i warszawskich ciekawostkach.

abc.warszawa@gmail.com      abc@warszawska.info


501 153 348

Autorska Bibliografia Ciekawostki

Firma

Reklama - Cennik

Spis ulic

 

    Nowomiejska 11

    

Nowomiejska nr 11, hip. 174, kamienica Szeliżyńska, Drewnowska, Pod figurą, Pod Chrystusem. W końcu w. XV dom Baltazara Burcholcera (Burcholczera), po 1509 jego spadkobierców: Szymona Taschnera, Michała Mnicha, złotnika, od 1511 burmistrza Mikołaja Kazuba, 1526 dom nabył Piotr, aptekarz, który 1533 - po 1538 wzniósł kamienicę (ściana frontowa budowana razem ze ścianą kamienicy nr 9). Wzmiankowana 1547, była co najmniej dwupiętrowa, dwutraktowa, ze sklepionymi piwnicami połączonymi schodami z ulicą i z każdym traktem parteru; w przyziemiu miała obszerną sień i zapewne kuchnię w głębi, w drugim trakcie izbę i przechód na podwórze, w którym ściana boczna nadwieszona była na łukach ze wspornikami. W drugiej połowie XVI własność burmistrza Franciszka Szeligi, kupca, a od 1617 skoligaconej z nim rodziny Drewnów: Stanisława, konwisarza i jego syna Łukasza, aptekarza. W pierwszej połowie XVII w. spalona i odbudowana w nowym trzytraktowym układzie z klatką schodową w trakcie środkowym, z latarnią i sklepionymi pomieszczeniami. Po Drewnach odziedziczył kamienicę, ożeniony z Drewnówną, Stefan Hankiewicz, który przeprowadził remont i uzyskał libertację 1667, ponowioną 1673 z okazji następnego remontu. 1673-1714 wzmiankowany dworek na tyłach kamienicy. 1716 zniszczona częściowo przez pożar (dach, latarnia, częściowo schody i ganek, izby na I i II p.). Odbudowę zaczęto 1716 podwyższając kamienicę o jedną kondygnację. 1743 stanowiła własność Wagnera. Od 1754 przez ponad pół wieku w posiadaniu Dobrowolskich, zapewne po przeprowadzonym przez nich remoncie zyskała klasycystyczną fasadę ozdobioną figurą Chrystusa dłuta Jakuba Monaldiego. 1790 kamienica w złym stanie. Gruntowna restauracja i adaptacja na kamienicę czynszową prawdopodobnie w w. XIX. Właścicielami m.in.: Jan Adolf Muller 1844-53, Budzyńscy 1865-80, Zdrojewscy 1887-1910, Michał Kirchner 1910-30, Cybulscy 1930-44.
Po 1944 zachowane piwnice, częściowo parter i pierwsze piętro, fasada zburzona. Odbudowana 1953-55, po uprzedniej rozbiórce większości ocalałych elementów, według proj. Stanisława Żaryna, w nawiązaniu do stanu sprzed 1944; rekonstruowany układ parteru z w. XVII i fasada z ok. 1770-80; elewacja od podwórza nowo projektowana, nie odbudowano zabudowań w podwórzu. - Czterokondygnacjowa z mieszkalnym poddaszem. Fasada dwuosiowa. Przyziemie boniowane, rekonstruowany portal kamienny w typie pierwszej połowy XVII, boniowany, zamknięty półkoliście z zaznaczonym kluczem, zwieńczonym kulą; obok wejście do piwnicy w kamiennej opasce i okno (dawne wejście do sklepu) w profilowanej kamiennej opasce zwieńczonej gzymsem. I i II p. ujęte po bokach boniowaniem, wydzielone gzymsami, ozdobione dekoracją o charakterze klasycystycznym. Dach z dwiema wystawkami i latarnią.

 

www.123noclegi.info

www.gdzie-nocleg.pl

www.stare-miasto.com

www.wiejskie-wakacje.pl

www.123noclegi.pl

  Copyright © 2009-2019 M. Lewandowski firma LEWMARK